Przełęcz pod Kopą Kondracką
Przełęcz pod Kopą Kondracką (1863 m n.p.m.) znajduje się w Tatrach Zachodnich pomiędzy Kopą Kondracką (2005 m) a Suchym Wierchem Kondrackim (1890 m). Szczyty te i przełęcz między nimi znajdują się w głównym grzbiecie Tatr i biegnie przez nie granica polsko-słowacka. Po słowackiej, południowej stronie pod przełęczą znajduje się Dolina Cicha, po polskiej, północnej stronie – Dolina Kondratowa. W Słowacji Przełęcz pod Kopą Kondracką znana jest pod nazwami: Kondracké sedlo, Sedlo pod Kondratovou, Kondratovo sedlo. Z szerokiego siodła przełęczy roztaczają się rozległe widoki na Tatry Wysokie i bliski Giewont.
Przełęcz to rozległe siodło, o zaokrąglonym grzbiecie, podobnie jak i szczyty Czerwonych Wierchów porośnięte niską murawą, w której dominuje sit skucina. Występuje w nim kilka rowów tektonicznych, dlatego też przez miejscową ludność nazywana była Kotlinkami. Wzmożony ruch turystyczny spowodował, że rejon przełęczy jest rozdeptany, ponadto turyści utworzyli skróty i ścieżki na Suchy Wierch Kondracki powodując tzw. erozję turystyczną.
Przełęcz pod Kopą Kondracką była obok Tomanowej Przełęczy jednym z najbardziej popularnych przejść przez Tatry. W czasie II wojny światowej przechodzili nią kurierzy tatrzańscy. Leży dużo wyżej niż Tomanowa, ale rekompensuje to znacznie krótszą trasą do słowackiej Doliny Cichej – głównej trasy dalszej wędrówki.
Źródło: wikipedia.pl
Na przełęczy znajdowało się niegdyś niewielkie schronisko wybudowane przez Towarzystwo Tatrzańskie w 1889 r. Był to niewielki szałas o wymiarach 4x3 m. Służył on przede wszystkim narciarzom wędrującym zimą przez grań Czerwonych Wierchów. Korzystali z niego m.in. bracia Tadeusz i Stefan Zwolińscy, Henryk Bednarski, Józef Oppenheim, Kazimierz i Aleksander Schielowie. Obiekt często był niszczony przez turystów i silne wiatry. Ostatecznie przestał istnieć około 1925 r.
Przełęcz pod Kopą Kondracką była w czasie drugiej wojny światowej ważnym punktem na trasie wędrówek kurierów tatrzańskich. W zimie 1940, w czasie ciężkiej zawiei śnieżnej, przeprawiał się tędy na Węgry taternik Włodzimierz Gosławski wraz z towarzyszącą mu Adą Kopczyńską. Oboje zginęli z wyczerpania, schodząc do Doliny Cichej. W latach 1889–1925 istniał tutaj w zagłębieniu terenu schron Towarzystwa Tatrzańskiego dla turystów.
Źródło: malopolska.szlaki.pttk.pl
Na Przełęczy pod Kopą Kondracką znajduje się krzyżówka szlaków turystycznych:
- szlak turystyczny czerwony – atrakcyjny widokowo szlak czerwony z Doliny Kościeliskiej przez Czerwone Wierchy i dalej główną granią Tatr przez Kasprowy Wierch, Liliowe i Świnicką Przełęcz na szczyt Świnicy i dalej w kierunku Orlej Perci.
- Czas przejścia z Kopy Kondrackiej na Przełęcz pod Kopą Kondracką: 15 min, ↑ 20 min
- Czas przejścia z przełęczy na Kasprowy Wierch: 1:40 h, z powrotem 1:20 h
- szlak turystyczny zielony – od schroniska PTTK na Hali Kondratowej na przełęcz. Czas przejścia: 1:20 h, ↓ 1 h
Źródło: wikipedia.pl
