P.O. "Dąbrówka" - 01. Schron bojowy nr 10

Schron bojowy nr 10 w Dąbrówce Wielkiej nalezacy do punktu oporu "Dąbrówka" to jednoizbowy obiekt z 1934 roku, wyróżniający się zastosowaniem unikatowej półkopuły bojowej mod. 33B (sygnatura ZO 1934 8)). To jedyna tego typu kopuła zainstalowana na Śląsku na Obszarze Warownym Śląsk, posiadająca aż cztery strzelnice, co zapewniało szeroki kąt ostrzału – niemal 240 stopni.

Zmieniona konstrukcja dla lepszej obrony

Zastosowanie kopuły wymusiło zmianę standardowego układu schronu – ściana czołowa została odchylona pod kątem. Obiekt posiadał dwa wejścia w układzie „L”, zamykane pancernymi drzwiami dwudzielnymi. Za nimi znajdowało się pomieszczenie pogotowia oraz podszybie prowadzące do wnętrza kopuły.

Grubość ścian i wyposażenie

Żelbetowa konstrukcja miała zmienną grubość: 150 cm na ścianie czołowej i stropie, 100 cm na tylnej ścianie. Wewnątrz znajdowało się podstawowe wyposażenie – telefon, ręczny wentylator, piecyk i ławki. Obiekt nie posiadał gazoszczelności ani wyjścia ewakuacyjnego.

Załoga i uzbrojenie

Uzbrojenie stanowił ciężki karabin maszynowy wz. 30 obsługiwany przez załogę w składzie 1 podoficera i 3 żołnierzy (w warunkach bojowych do 12 żołnierzy). Brak było łączności optycznej oraz napędu mechanicznego, a wentylację zapewniał system grawitacyjny wspomagany ręcznym wentylatorem.

Dziś zapomniany, kiedyś nowatorski

Choć obecnie schron jest mocno zaśmiecony i zaniedbany, nadal pozostaje wyjątkowym przykładem polskiej myśli fortyfikacyjnej lat 30. XX wieku. Co ciekawe, podobne kopuły planowano także w punktach oporu pod Częstochową – jednak realizacja tych projektów nigdy nie nastąpiła.

Schemat schronu

Rys. Schemat schronu bojowego nr 10 punktu oporu "Dąbrówka".

Źródło: fortyfikacja.pl