Latarnia Morska Ustka

Ze względu na trudne wejście do portu, a szczególne rozmieszczenie jego główek, w 1871 roku postawiono przy stacji pilotów 11 metrowy maszt, na który wciągano lampę naftową z soczewką Fresnela. Dawała ona stałe, czerwone światło o zasięgu 6 Mm.

Obecna budowla została wzniesiona w 1892 roku. Składa się z murowanego budynku wykorzystywanego jako stacja pilotów oraz przylegającej do niego wysokiej na 19,5 m, ośmiokątnej wieży – latarni. Uroku jej dodaje ogromna liczba gzymsów, daszków oraz kilkanaście okien różnego rozmiaru. Na szczyt wieży prowadzą betonowe i metalowe schodki, a przez szyby galerii można obserwować układ soczewek. Zasięg światła zwiększył się do 18 Mm.

W 1904 roku zmieniono charakterystykę światła na białe, przerywane.

II wojna światowa nie wyrządziła szkody obiektom i już 15 listopada 1945 roku latarnia wznowiła pracę, jako latarnia morska Postomino. Nazwa ta nie przyjęła się i 1 stycznia 1947 roku powrócono do historycznej nazwy „Ustka”. Obecnie optykę latarni stanowi cylindryczna soczewka o średnicy 1000 mm, a źródłem światła jest 1000 W żarówka, umieszczona na dwupozycyjnym zmieniaczu. Zabudowania przetrwały do XXI wieku bez większych zmian.

Latarnia nie jest dozorowana. 30 kwietnia 2010 roku zakończył służbę ostatni z usteckich latarników.

Latarnia udostępniona jest do zwiedzania – wstęp płatny.

Źródło: wikipedia.pl

Latarnia Morska Ustka dostępna jest do zwiedzania przez cały rok.

Godziny otwarcia:

• lipiec i sierpień - codziennie od 10.00 do zmierzchu,
• pozostałe miesiące - godzinny zmienne (tylko po wcześniejszym kontakcie telefonicznym).