Bateria "Schleswig-Holstein" - Wieża kierowania ogniem
A-1693 z 15.06.1999
wielokondygnacyjna wieża kierowania ogniem (z punktem widokowym na szczycie) wybudowana przez Niemców w czasie II wojny światowej po zdobyciu Helu na potrzeby baterii Schleswig-Holstein. Pieczę nad obiektem sprawuje Muzeum Obrony Wybrzeża.
Na szczycie wieży w stalowej kopule zamontowany był ogromny dalmierz optyczny o bazie 10,5 m. Dolne pietra wieży to pomieszczenia dowodzenia największej na świecie baterii baterii 406 mm Schleswig-Holstein, zamienione na ekspozycje muzealne. Obecnie, na szczycie wieży, ponad helskim lasem umieszczony jest taras widokowy, z którego widać morze, cypel i zatokę.
W wiezy znajdują się wystawy tematyczne:
- Wystawa poświęcona pisarzowi - maryniście kpt. ż. wlk. Olgierdowi Borchardtowi,
- Odtworzone "siódme niebo" - mieszkanie kpt. ż. wlk. Olgierda Borchardta,
- Wystawa: Polski wywiad w czasie II wojny światowej,
- Wystawa audiowizualna: Ciekawostki najcięższej artylerii - historia największych armat świata,
- Wystawa sprzętu łączności wojskowej,
- Wielka mapa poglądowa Półwyspu Helskiego,
- Zapoznanie się z zasadami pracy dalocelownika i dalmierza,
- Wystawa modeli pojazdów pancernych II wojny światowej.
Źródło: mow.helmuzeum.pl
W 1940 roku z trzech dział utworzono baterię Schleswig Holstein, która została umieszczona na Helu (w obrębie przedwojennych fortyfikacji Rejonu Umocnionego). Krótko po próbach ogniowych w 1941 roku bateria została zlikwidowana. Jej działa zostały skierowane do Francji, gdzie utworzono w 1942 roku baterię Lindemann umieszczoną na przylądku Blanc Nez koło Calais, była wykorzystywana do zwalczania żeglugi alianckiej w Cieśninie Kaletańskiej. Próby jej zniszczenia przez lotnictwo i okręty alianckie nie przyniosły żadnych efektów, ostatecznie została zdobyta w 1944 roku po ataku od strony lądu.
Źródło: wikipedia.pl
