Stary Zamek Liptowski
Zakonserwowane fundamenty i szczątki murów Starego Zamku Liptowskiego (słow. Liptovský hrad, Sielnický hrad) znajdują się na jednym z wierzchołków Gór Choczańskich, 3 km na północny wschód od wsi Kalameny, a 11 km na północny wschód od Ružomberka, na wysokości 993 m (najwyżej ze wszystkich zamków słowackich). Dojście żółtym szlakiem z Kalamenów w 1.20 godz. lub o 20 min. dłuższą drogą czerwonym szlakiem ze wsi Bukovina.
INFORMACJE PRAKTYCZNE | |
Czas zwiedzania: | nieograniczony |
Sposób zwiedzania: | pieszo, samodzielnie |
Dostępność: | dostępny przez cały rok |
Trudności w zwiedzaniu: | ruiny zamku znajdują się na jednym ze szczytów pasma Gór Choczańskich na wysokości 993 m n.p.m. |
Zalecany ubiór: | wygodne, sportowe obuwie |
Opłaty: | wstęp jest bezpłatny |
Wysokość: | 993 m n.p.m. |
Uwagi: | brak |
Zamek zbudowano w połowie XIII w. z polecenia króla Beli IV w miejscu starego grodziska z I w. p.n.e. Wznosił się nad drogą wiodącą doliną potoku Sestrič na Orawę i do Polski. Pierwsza wzmianka o nim pochodzi z 1262 r. i wymienia go jako ?ukończony". Wkrótce stał się ośrodkiem dóbr królewskich, a po utworzeniu komitatu liptowskiego pełnił funkcję siedziby żupana. Składał się wtedy z kwadratowego donżonu, budynku mieszkalnego oraz kwadratowej wieży przy bramie, zlokalizowanej w zachodniej części zamku. Droga dojazdowa biegła grzbietem od północy. W II poł. XIV w. na południe od tych obiektów dobudowano duże przedzamcze z kwadratową basztą w dolnej części.
W latach 1431-33 zamek był zajmowany przez husytów. W 1454 r. jego właścicielem stał się wielmoża Pongrac, który dokonał przebudowy części mieszkalnej i udoskonalił obronę poprzez budowę niskiego muru w dolnej, południowej części zamku. Kolejny właściciel przyłączył się w 1471 r. do spisku przeciwko Maciejowi Korwinowi. W odwecie król w 1474 r. rozkazał zniszczyć zamek aż do fundamentów.
W latach 80. XX w. na zamku przeprowadzono badania archeologiczne, wtedy też zakonserwowano fundamenty i zachowane nadziemne części murów. Z zamku zostało jedynie tyle, na ile zezwolił Maciej Korwin: fundamenty i niewielkie fragmenty murów, najwięcej w szczytowej części wzgórza.
Źródło: Wasilewski A., Zamki i zamczyska Słowacji. Przewodnik, Wyd. Rewasz 2008
- Wasilewski A., Zamki i zamczyska Słowacji. Przewodnik, Wyd. Rewasz 2008