Zamek w Międzyrzeczu
2136 z 8.05.1971 oraz 256 z 4.06.1979












































Zamek w Międzyrzeczu to jeden z najcenniejszych zabytków architektury obronnej w Polsce. Położony malowniczo na wzgórzu, w miejscu, gdzie rzeki Obra i Paklica tworzą naturalne rozwidlenie, stanowił przez wieki siedzibę władców i kluczowy punkt strategiczny zachodnich rubieży państwa polskiego. Początki historii tego miejsca sięgają IX wieku, gdy istniał tu już słowiański gród warowny. W połowie XIV wieku Kazimierz Wielki nakazał wzniesienie potężnej murowanej twierdzy, która miała strzec granic i symbolizować siłę polskiej korony.
Historia zamku w Międzyrzeczu
Najstarsze ślady osadnictwa na terenie dzisiejszego zamku pochodzą z VIII wieku. W IX wieku powstał tu drewniany gród, który po włączeniu do państwa Piastów przez Siemomysła, ojca Mieszka I, pełnił funkcję ważnego ośrodka obronnego i administracyjnego. W czasach Bolesława Chrobrego Międzyrzecz był jednym z głównych grodów na zachodnich rubieżach kraju. Potężne wały o szerokości do 20 metrów i wysokości ponad 10 metrów stanowiły niezdobytą fortecę.
W XIII wieku gród był centrum kasztelanii międzyrzeckiej, chronił przeprawy przez Wartę i Obrę oraz kontrolował szlaki handlowe łączące Wielkopolskę z Pomorzem Zachodnim. Wtedy też w grodzie rozwijało się rzemiosło – działały tu kuźnie, warsztaty szklarskie, a nawet łaźnie.
Gród, a później zamek, był wielokrotnie celem ataków – w 1015 roku został spalony przez wojska cesarza Henryka II Świętego, a w XI wieku zajęty przez Pomorzan. W 1094 roku odzyskał go Bolesław Krzywousty, co opisał Gall Anonim. W XIII wieku Międzyrzecz najechali Brandenburczycy, niszcząc miasto i podgrodzie.
Budowa zamku Kazimierza Wielkiego
Na przełomie XIII i XIV wieku rozpoczęto budowę murowanej warowni. Około 1350 roku, z polecenia króla Kazimierza Wielkiego, rozpoczęto wznoszenie ceglanego zamku, którego budowę ukończono około 1380 roku. Zamek pełnił funkcję siedziby starostów i był jedną z najpotężniejszych twierdz zachodniej Wielkopolski.
W XIV i XV wieku zamek był świadkiem wielu walk. W 1474 roku, dzięki zdradzie burgrabiego Sędziwoja Żydowskiego, został na krótko zajęty przez wojska Jana II Szalonego i Macieja Korwina. W 1520 roku, podczas wojny polsko-krzyżackiej, zdobyły go najemne wojska krzyżackie dowodzone przez Wolfa von Schönburga. Po tych zniszczeniach zamek odbudowano, dodając dwie renesansowe basteje.
Zamek w okresie Rzeczypospolitej Obojga Narodów
W XVI wieku Międzyrzecz należał do kasztelana Stanisława Ostroroga, który czuwał nad mostem na Warcie i pobierał opłaty mostowe. W 1574 roku na zamku zatrzymał się król Henryk III Walezy, podróżując z Francji do Krakowa, by objąć tron Polski.
W czasie potopu szwedzkiego w 1655 roku zamek został zdewastowany, a w XVIII wieku jego znaczenie stopniowo malało. Starostowie międzyrzeccy wznieśli w 1719 roku dworek w sąsiedztwie ruin, gdyż sama twierdza nie nadawała się już do zamieszkania. Mimo to część pomieszczeń podzamcza była wciąż użytkowana.
Po II rozbiorze Polski zamek przeszedł w ręce pruskiego ministra Girolama Lucchesiniego, a później lokalnych rodzin ziemiańskich. W XIX wieku jego wnętrza służyły jako pomieszczenia gospodarcze, a stoki wzgórza zamieniono w winnice.
Zamek po II wojnie światowej
Po 1945 roku zamek został przekazany muzeum. W latach 50. i 60. XX wieku przeprowadzono badania archeologiczne i prace konserwatorskie, które zabezpieczyły obiekt w formie trwałej ruiny. Odbudowano budynek bramny i przyziemie renesansowego domu mieszkalnego.
Dziś do zamku prowadzi ulica Podzamcze od strony międzyrzeckiego rynku. Na dziedzińcu można zobaczyć ruiny murów i makietę przedstawiającą jego pierwotny wygląd. W południowej bastei znajduje się ekspozycja muzealna, a także izba tortur, popularna wśród turystów.
13 listopada 2024 roku Zamek Piastowski w Międzyrzeczu wraz z zespołem dworsko-parkowym został uznany za pomnik historii, co podkreśla jego wyjątkową wartość kulturową i historyczną.
Zamek w Międzyrzeczu jako atrakcja turystyczna
Zamek w Międzyrzeczu to dziś jeden z najważniejszych punktów na mapie turystycznej województwa lubuskiego. Wchodząc na jego teren, można poczuć klimat dawnych wieków i zobaczyć, jak wyglądała średniowieczna warownia.
Zwiedzanie obiektu jest możliwe w ramach ekspozycji Muzeum Ziemi Międzyrzeckiej, które prezentuje m.in. zabytki archeologiczne, makiety, a także pamiątki związane z dziejami regionu.
Zamek w Międzyrzeczu to miejsce, gdzie historia spotyka się z legendą – idealne dla miłośników przeszłości, pasjonatów architektury obronnej i turystów szukających wyjątkowych atrakcji w zachodniej Polsce.
Godziny otwarcia Muzeum na Zamku w Międzyrzeczu:
- od 1 stycznia - 30 kwietnia:
- Wtorek-Piątek: 09:00 - 16:00
- Niedziela: 10:00 - 17:00
- Sobota, Poniedziałek: Nieczynne
- 1 maja - 31 października:
- Wtorek-Piątek: 09:00 - 16:00
- Sobota - Niedziela: 10:00 - 17:00
- Poniedziałek: Nieczynne
Muzeum nieczynne jest w każdy poniedziałek, natomiast w każdy wtorek wstęp jest BEZPŁATNY.
Ostatnie wejście na ekspozycję i wystawy czasowe odbywa się 45 minut przed ich zamknięciem. (również w dzień bezpłatnego zwiedzania).
Ponadto muzeum w Zamku w Międzyrzeczu jest nieczynne w następujace dni:
- 24-26 i 31 grudnia,
- 1 i 6 stycznia
- w święta Wielkanocne od soboty do poniedziałku
- 1 i 3 maja
- Boże Ciało (Czerwiec),
- Wniebowzięcie NMP (Sierpień)
- 1 listopada,
- 11 listopada
Pieczątka pamiątkowa
Pamiątkową pieczątkę z Zamku w Międzyrzeczu można uzyskać "po sąsiedzku" w kasie Muzeum Ziemi Międzyrzeckiej - dostępna bezpłatnie. Prezentuje się ona nastepująco:
Rys. Pieczątka pamiątkowa z Zamku w Międzyrzeczu.
Międzyrzecki Kompleks Muzealny posiada parking z wjazdem od strony ul. Zachodniej. Dojście do budynku muzeum odbywa się specjalnie do tego celu przeznaczoną wybrukowaną drogą. Parking posiada miejsca dla aut osobowych, autobusów oraz miejsca postojowe dla rowerów jak również oznakowane miejsca dla osób niepełnosprawnych.
Parking jest czynny w godzinach otwarcia muzeum i jest przeznaczony wyłącznie dla zwiedzających.