P.O. "Nowy Bytom" - 03. Schron bojowy nr 24 (nie istnieje)

Schron bojowy nr 24 był jednym z obiektów linii zapola Obszaru Warownego „Śląsk”, powstałym w 1937 roku. Zlokalizowany w rejonie dzisiejszej Rudy Śląskiej, pełnił funkcję wsparcia ogniowego i zabezpieczenia tyłów głównej linii obrony. Mimo że został całkowicie zniszczony na przełomie lat 60. i 70., zachował się jeden jego istotny element – kopuła pancerna.

Uzbrojenie i możliwa konfiguracja

Z dostępnych informacji i zdjęć lotniczych wynika, że schron nr 24 posiadał ciężki karabin maszynowy wz. 30 zainstalowany w kopule bojowej model 1938, wyprodukowanej przez Zakłady Ostrowieckie (sygnatura ZO 1938 143 N1074). Jej oryginalna konstrukcja przewidywała cztery strzelnice c.k.m. oraz dwie strzelnice obrony bliskiej.

Ze względu na brak dokumentacji fotograficznej i zniszczenie obiektu, obecność innych elementów uzbrojenia można jedynie przypuszczać. Istnieje jednak hipoteza, że schron mógł posiadać ścienną strzelnicę dla c.k.m. lub armaty przeciwpancernej, prawdopodobnie skierowaną w stronę schronu nr 22 sąsiedniej Grupy Bojowej "Chebzie". Możliwe jest także istnienie 1–2 strzelnic obrony bezpośredniej oraz strzelnicy ppanc. dla armaty wz. 36 Bofors kal. 37 mm.

Załoga i wyposażenie techniczne

Obsada schronu mogła liczyć od 10 do 15 żołnierzy, w tym 1–3 podoficerów. Nie był wyposażony w zamontowany silnik, ale przypuszcza się, że planowano montaż mechanicznego wentylatora głównego i ręcznych wentylatorów odsysających gazy prochowe. Możliwa była również łączność optyczna i wyjście ewakuacyjne.

Losy schronu i pozostałości

Schron bojowy nr 24 został zburzony w drugiej połowie XX wieku, prawdopodobnie podczas prac ziemnych lub rozwoju infrastruktury. Jedynym ocalałym elementem jest wspomniana wcześniej kopuła bojowa, którą można dziś zobaczyć na terenie hurtowni stali w Siemianowicach Śląskich, przy ul Mysłowickiej 34. Stanowi ona unikalną pamiątkę po zniszczonym obiekcie oraz jeden z nielicznych namacalnych śladów historii tego rejonu.

Znaczenie historyczne

Choć fizycznie nieistniejący, schron nr 24 miał istotne znaczenie w systemie obrony zapola. Dowodzi tego zarówno skala jego uzbrojenia, jak i umiejscowienie strategiczne – wspierał ogniem sąsiednie pozycje i mógł skutecznie powstrzymać manewry okrążające przeciwnika. Jego historia to przykład utraconego elementu militarnego dziedzictwa, którego znaczenie doceniamy dopiero z perspektywy czasu.

Schemat schronu

Rys. Schemat nieistniającego schronu nr 24 punktu oporu "Nowy Bytom".

Źródło: fortyfikacja.pl