Dolina Białki

Główna gałąź Doliny Białki na terenie Tatr biegnie w kierunku północ–południe i ma ok. 12 km od Łysej Polany pod północno-zachodnią ścianę Zadniego Gerlacha. Oś tę stanowią kolejno od północy właściwa Dolina Białki i jej górna część, Dolina Białej Wody wraz z najwyższym piętrem, Doliną Kaczą. Słowacy traktują cały ten system jako jedną dolinę i nazywają ją Bielovodská dolina. Podobnie główne cieki doliny, Biała Woda i Białka, obejmowane są przez nich wspólną nazwą Biela voda. Polacy Doliną Białki zazwyczaj określają dolną część systemu, rozpoczynającą się na wysokości ok. 1075 m u połączenia Białej Wody i Rybiego Potoku, tworzących w dalszym biegu Białkę. W miejscu tym Dolina Białej Wody łączy się z największą polską odnogą, Doliną Rybiego Potoku. Niżej na zachód odchodzą dwie kolejne duże doliny: Dolina Roztoki wraz z górnym piętrem, Doliną Pięciu Stawów Polskich, oraz Dolina Waksmundzka. Z kolei na wschodnią stronę słowacką odgałęziają się jedynie małe Dolina Czerwona (Červená dolina) i dolina Rozpadlina (Rozpadliny).

Dolina Białki (rozumiana jako całość wraz z Doliną Białej Wody i dolinami bocznymi) podchodzi pod główną grań Tatr na odcinku od Świnicy aż po Mały Jaworowy Szczyt. Orograficznie lewe jej ograniczenie w Tatrach tworzy wschodnia grań Świnicy, prawe Jaworowa Grań, dalej Szeroka Jaworzyńska i jej wschodnia grań biegnąca poprzez Horwacki Wierch po Czerwoną Skałkę.

Źródło: wikipedia.pl

W Dolinie Białki zachowały się skupiska lasów reglowych z partiami naturalnych, pierwotnych drzewostanów limbowych. Znajdują się w niej ostoje jeleni, niedźwiedzi i kozic. W dolnej części doliny utworzono rezerwat przyrody Przełom Białki pod Krempachami. Bogata flora mchów. W 2016 r. między drogą Trybsz – Kobylarzówka a rezerwatem przyrody Przełom Białki pod Krempachami znaleziono kilka gatunków prawnie chronionych: próchniczek błotny, mochwian błotny (Aulacomnium palustre), drabik drzewkowaty (Climacium dendroides), widłoząb kędzierzawy (Dicranum polysetum), fałdownik szeleszczący (Rhytidiadelphus triquetrus), gajnik lśniący (Hylocomium splendens), płonnik pospolity (Polytrichum commune), piórosz pierzasty (Ptilium crista-castrensis), torfowiec ostrolistny (Sphagnum capillifolium), torfowiec Girgensohna (Sphagnum girgensohnii).

Dolina dała nazwę obszarowi Natura 2000 Dolina Białki.

Źródło: wikipedia.pl

Szlaki turystyczne przebiegające przez Dolinę Białki:

• szlak turystyczny czerwony – z Toporowej Cyrhli przez Psią Trawkę, Rówień Waksmundzką i dalej wzdłuż szosy nad Morskie Oko.
  
  • Czas przejścia z Równi Waksmundzkiej do Wodogrzmotów Mickiewicza: 1:15 h, z powrotem 1:35 h
  • Czas przejścia od Wodogrzmotów do Morskiego Oka: 1:30 h, ↓ 1:15 h

• szlak turystyczny czerwony – szosą z parkingu na Palenicy Białczańskiej do Wodogrzmotów, przed którymi łączy się ze szlakiem czerwonym. Czas przejścia do Wodogrzmotów: 50 min, ↓ 40 min

• szlak turystyczny zielony – ze schroniska na polanie Stara Roztoka do Doliny Roztoki, a dalej do Doliny Pięciu Stawów Polskich.
  
  • Czas przejścia ze schroniska do Wodogrzmotów Mickiewicza: 15 min, z powrotem 10 min
  • Czas przejścia znad Wodogrzmotów do Doliny Pięciu Stawów: 2:05 h, ↓ 1:30 h

• szlak turystyczny niebieski – szlak z Palenicy Białczańskiej na Rusinową Polanę i do Zazadniej. Czas przejścia z Palenicy na Rusinową Polanę: 1:40 min, z powrotem 1:30 min

• Szlak niebieski – słowacki szlak niebieski z Łysej Polany dnem Doliny Białki, a następnie jej wschodnim odgałęzieniem – Doliną Białej Wody – na Rohatkę: 5:25 h, ↓ 4:15 h

Źródło: wikipedia.pl