Szpiglasowa Przełęcz
Szpiglasowa Przełęcz (słow. Szpiglasové sedlo, niem. Miedzianejoch, węg. Miedziane-hágó) to siodło położone na wysokości 2110 m n.p.m. na początku długiej północno-wschodniej grani Szpiglasowego Wierchu w Tatrach Wysokich. Przełęcz oddziela Szpiglasowy Wierch i Miedziane, a także otoczenie Doliny Pięciu Stawów i Morskiego Oka. Jest dostępna dla turystów i stanowi jedno z dwóch przejść łączących Dolinę Pięciu Stawów Polskich i kotlinę Morskiego Oka. Przełęcz powstała wskutek ruchów tektonicznych w strefie dyslokacji, które doprowadziły również do powstania Doliny za Mnichem. W zimie w rejonie przełęczy jest duże zagrożenie lawinowe. W 2001 r. w lawinie zginęło tutaj dwóch turystów i dwóch ratowników.
Przejście znane było góralom od dawna, upowszechniło się wśród turystów ok. 1850 r. Towarzystwo Tatrzańskie zbudowało szlak w 1896, a oznakowało go w 1902 r. Szlak został ułatwiony przez wycięcie niektórych odcinków skał w 1937. Prace zostały wykonane staraniem Polskiego Związku Narciarskiego. Niektóre odcinki wykonywano przy użyciu dynamitu. Od początku trasa wzbudziła kontrowersyjne opinie przeciwników jej budowy i uzyskała pogardliwą nazwę „Ceprostrady”. Nie została do końca ukończona zgodnie z projektem. Mimo krytycznych opinii jest jednak wygodnym podejściem na Szpiglasową Przełęcz od Morskiego Oka.
Pierwsze odnotowane przejście zimowe – Zdzisław Rittersschild z 40 żołnierzami z Kompanii Wysokogórskiej 12 kwietnia 1921 r.
Obecna nazwa Szpiglasowej Przełęczy pochodzi od Szpiglasowych Perci (odcinek ścieżki wiodącej z Doliny Pięciu Stawów Polskich przez Czerwony Piarg na Szpiglasową Przełęcz), tej zaś od wydobywanego dawniej w okolicy szpiglasu (niem. Spießglas) – antymonitu. Niewielkie pokłady tej rudy wyczerpały się jednak szybko. Wcześniej przełęcz nazywano: Przełęcz pod Miedzianem lub Przełęcz Miedziane.
Z rzadkich roślin w rejonie przełęczy występują ukwap karpacki i skalnica odgiętolistna – gatunki w Polsce występujące tylko w Tatrach i to na nielicznych stanowiskach, a także rzadka w górach turzyca obła.
Źródło: wikipedia.pl
- szlak turystyczny żółty – od schroniska PTTK nad Morskim Okiem przez przełęcz do Doliny Pięciu Stawów Polskich. Przy samej przełęczy, gdzie od strony Doliny Pięciu Stawów Polskich skały są kruche i strome, krótki odcinek ubezpieczony jest łańcuchami.
- Czas przejścia znad Morskiego Oka na przełęcz (Ceprostrada): 2:15 h, ↓ 1:40 h.
- Czas przejścia z przełęczy do skrzyżowania ze szlakiem niebieskim prowadzącym przez Dolinę Pięciu Stawów Polskich (Szpiglasowe Perci): 1:10 h, ↑ 1:30 h. Stamtąd szlakiem niebieskim 30 min do schroniska PTTK w Dolinie Pięciu Stawów Polskich.
Źródło: wikipedia.pl
Inne obiekty znajdujące się w:
Tatry Wysokie
- Czarny Staw Gąsienicowy
- Czarny Staw pod Rysami
- Czarny Staw Polski
- Dolina Białej Wody (Bielovodská dolina)
- Dolina Białki
- Dolina Pięciu Stawów Polskich
- Dolina Roztoki
- Dolina Rybiego Potoku
- Dolina Suchej Wody
- Droga Oswalda Balzera
- Grań Kościelców
- Granaty
- Kościelcowa Przełęcz
- Kościelec (2155 m n.p.m.)
- Kozi Wierch (2291 m n.p.m.)
- Kozia Przełęcz
- Kozie Czuby (2264 m n.p.m.)
- Mały Kościelec (1866 m n.p.m.)
- Mały Staw Polski
- Mnich (2068 m n.p.m.)
- Morskie Oko
- Mylna Przełęcz
- Orla Perć
- Przedni Staw Polski
- Przełęcz Krzyżne
- Rusinowa Polana
- Rysy (2499 m n.p.m)
- Schronisko Chata pod Rysami
- Schronisko PTTK (stare) nad Morskim Okiem
- Schronisko PTTK nad Morskim Okiem
- Schronisko PTTK w Dolinie Pięciu Stawów Polskich
- Schronisko PTTK w Dolinie Roztoki
- Świnica (2301 m n.p.m)
- Szpiglasowa Przełęcz
- Szpiglasowy Wierch (2172 m n.p.m.)
- Tatrzański Park Narodowy
- Wielki Staw Polski
- Wodogrzmoty Mickiewicza
- Wodospad Siklawa
- Zadni Kościelec (2162 m n.p.m.)
- Zadni Staw Polski
- Zawrat