Drewniany kościół pw. św Mikołaja w Chmielu
A-139 z 29.05.1968
![](/data/thumbs/places/5/32/53246/1200x800/sm_chmiel_cerkiew_sw_mikolaja_2020_5.jpg)
![](/data/thumbs/places/5/32/53246/300x300/chmiel__cerkiew_sw__mikolaja_hb8.jpg)
![](/data/thumbs/places/5/32/53246/300x300/20230730_104313.jpg)
![](/data/thumbs/places/5/32/53246/300x300/sm_chmiel_cerkiew_sw_mikolaja_2020_4.jpg)
![](/data/thumbs/places/5/32/53246/300x300/20230730_105400.jpg)
![](/data/thumbs/places/5/32/53246/300x300/sm_chmiel_cerkiew_sw_mikolaja_2020_7.jpg)
![](/data/thumbs/places/5/32/53246/300x300/20230730_105219.jpg)
![](/data/thumbs/places/5/32/53246/300x300/chmiel__cerkiew_sw__mikolaja_w_chmielu_ff.jpg)
![](/data/thumbs/places/5/32/53246/300x300/chmiel__cerkiew_sw__mikolaja_hb6.jpg)
![](/data/thumbs/places/5/32/53246/300x300/chmiel__cerkiew_sw__mikolaja_w_chmielu_a.jpg)
![](/data/thumbs/places/5/32/53246/300x300/chmiel__cerkiew_sw__mikolaja__otoczenie_hb10.jpg)
![](/data/thumbs/places/5/32/53246/300x300/20230730_105151.jpg)
![](/data/thumbs/places/5/32/53246/300x300/cerkiew_chmiel_23.jpg)
![](/data/thumbs/places/5/32/53246/300x300/20230730_105207.jpg)
![](/data/thumbs/places/5/32/53246/300x300/chmiel_-_church_02.jpg)
![](/data/thumbs/places/5/32/53246/300x300/20230730_105307.jpg)
![](/data/thumbs/places/5/32/53246/300x300/20230730_105100.jpg)
Cerkiew św. Mikołaja w Chmielu – dawna greckokatolicka drewniana cerkiew, wzniesiona w 1906 we wsi Chmiel.
W 1969 przejęta przez kościół rzymskokatolicki. Pełni funkcję kościoła filialnego parafii św. Michała Archanioła w Dwerniku.
Obiekt wpisany na listę zabytków w 1968 i włączony do podkarpackiego Szlaku Architektury Drewnianej.
Źródło: wikipedia.pl
Budowę cerkwi rozpoczęto w roku 1904 w miejscu wcześniejszej cerkwi, a zakończono w 1906. Konsekrowana została w roku 1907. Po 1951 opuszczona i służyła za magazyn Ochotniczej Straży Pożarnej.
W roku 1968, podczas realizacji filmu Pan Wołodyjowski, Chmiel został wybrany na miejsce kręcenia scen pożaru Raszkowa. Uzyskano zgodę wojewódzkiego konserwatora zabytków w Rzeszowie na to, aby na potrzeby filmu spalić cerkiew. Doprowadziło to do silnych protestów środowisk konserwatorskich, na czele z Jerzym Szablowskim, dyrektorem Państwowych Zbiorów Sztuki na Wawelu, zakończonych rezygnacją z pomysłu.
Wyremontowana w latach 1970–1977.
Źródło: wikipedia.pl
Na cmentarzu cerkiewnym znajduje się kilka nagrobków z przełomu XIX i XX wieku oraz płyta nagrobna zawierająca inskrypcję w języku cerkiewnosłowiańskim z roku 1644, która w tłumaczeniu na język polski brzmi:Roku Bożego 1644, miesiąca lipca, dnia 17. Tu leży szlachetna Pani Feronia rodzona córka Pana Eustachego Dubianskiego a małżonka Pana Jana Orlickiego. Spoczywa tu w wierze, czeka daru, którym darem obiecane w niebie Królestwo.
W kontuszu znajduje się herb rodu Orlickich oraz inicjały zmarłej.
Nagrobki na cmentarzu zostały odnowione w roku 1987 siłami społecznymi.
Źródło: wikipedia.pl