Twierdza Przemyśl - Fort GW Va "Biadoliny" ("Grochowce-Leśniczówka")

W latach 1891-1893, w międzypolu pomiędzy głównym artyleryjskim fortem GHW V Grochowce a fortem artyleryjskim W VI Iwanowa Góra (Helicha), zbudowano międzypolowy fort obrony bliskiej przeznaczony dla piechoty i lekkiej artylerii. Od położonej na zach. od niego gajówki (Hegerhaus), nazwany został „Leśniczówka-Grochowce” (Jägerhaus Grochowce). Znany jest także jako fort Va „Biadoliny”. Fort uzbrojono początkowo w 4 armaty 8 cm Feldkanone M. 75 na wysokich lawetach fortecznych, zmienionych następnie na 4 armaty polowe 9 cm Feldkanone M. 75/96, także na wysokich lawetach M. 75. Załogę fortu stanowiła ½ kompanii piechoty, 41 artylerzystów i 4 pionierów (saperów). Ze względu na szczupłość miejsca w niewielkich koszarach szyjowych oraz ze względów sanitarnych, budynki kuchni i magazynu żywności zlokalizowano na zapolu, na zewnątrz pn.-zach. części fosy szyjowej.

Po 1903 r. zbudowano nowy odcinek rokadowej drogi fortecznej biegnący zapolem fortu GZW Va. Przy tej drodze zlokalizowano baterię nr 2 dla 4 moździerzy 15 cm Belagerungsmörser M. 80. Wraz z tą baterią fort GZW Va utworzył niewielką grupę fortową w VII obwodzie obronnym Pikulice i miał za zadanie wspieranie fortu GHW V Grochowce w obronie bliskiej.

W czasie drugiego oblężenia twierdzy (9.11.1914–22.03.1915), w dn. 27-28.12.1914 r., bateria moździerzy wspierała zapewne wypad z twierdzy w kierunku pd.-zach., który miał na celu przełamanie pierścienia oblężenia i połączenie się z głównymi siłami austro-węgierskimi prowadzącymi kontrofensywę w okolicy Leska i Sanoka. Podczas kapitulacji twierdzy 22.03.1915 r. wysadzono w powietrze kaponierę szyjową i schron pogotowia z magazynem amunicji. Podczas 3 oblężenia twierdzy w dn. 4.06.1915 r. fort zdobyły wojska niemieckie. W okresie międzywojennym rozebrano koszary szyjowe i kuchnię w celu pozyskania materiałów budowlanych.

Źródło: wikipedia.pl