Twierdza Przemyśl - Fort GW XIIIa "Zabłocie”"

W latach 1887-1888, podczas pospiesznej rozbudowy Twierdzy Przemyśl, zewnętrzny pierścień fortyfikacji został uzupełniony o szereg nowych dzieł obronnych. Budowano je głównie w miejscach dotąd niebronionych przez główne forty artyleryjskie wznoszone od 1881 r. Takim miejscem była przestrzeń pomiędzy skarpą doliny Sanu w Bolestraszycach, a samą rzeką. W 1888 r. zbudowano tu ziemną baterię nr 11a „Wyszatyce”.

Po zbudowaniu głównego, pancernego fortu XIII San Rideau, którego nowoczesne działa panowały nad całą doliną Sanu, bateria 11a stała się niepotrzebna. Postanowiono przebudować ją na międzypolowy fort piechoty. Po zniwelowaniu baterii, w latach 1901-1903 zbudowano nowy fort XIIIa „Zabłocie”. Załogę fortu, włączonego do V obwodu obronnego „Bolestraszyce”, stanowiła ½ kompanii piechoty. W 1909 r. fort uzbrojony był w 2 działa polowe 9 cm M.75/96.

Podczas kapitulacji twierdzy 22.03.1915 r. budynki zostały wysadzone w powietrze. W okresie międzywojennym rozebrano koszary i schron centralny w celu pozyskania materiałów budowlanych.

W ramach projektu „Zagospodarowanie zespołu zabytkowego Twierdzy Przemyśl w celu udostępnienia dla turystyki kulturowej, etap I” realizowanego w latach 2013-2015 przez Związek Gmin Fortecznych Twierdzy Przemyśl uczytelniono i wyeksponowano strukturę fortu - uporządkowano zieleń, oczyszczono go ze śmieci i gruzu, odtworzono śródpolny odcinek drogi dojazdowej, zamontowano tablice informacyjne, ławkę, kosz na śmieci i stojak na rowery.

Źródło: zabytek.pl