Twarda Kopa (2026 m n.p.m.)

Twarda Kopa (2026 m n.p.m.) to niewybitne wzniesienie w północno-zachodniej grani Ciemniaka oddzielającej Dolinę Kościeliską od jej odnogi – Doliny Miętusiej w polskich Tatrach Zachodnich. Twarda Kopa jest najwyższym szczytem w Tatrach Zachodnich położonym w całości w Polsce, ale ma jednak bardzo niewielką wybitność i dlatego zazwyczaj podaje się, że takim szczytem jest Wielki Giewont. Znajduje się nieco ponad 400 m na północ od głównego szczytu Ciemniaka (2096 m n.p.m.) i oddzielony jest od niego niewielką, płaską przełęczą Szerokie Siodło.

Znajduje się w podwierzchołkowej części tej grani zwanej Twardym Grzbietem i jest jego kulminacją. Od szczytu Ciemniaka oddziela ją płytka przełęcz Szerokie Siodło, znajdująca się ok. 80 m od Twardej Kopy. W przeciwnym, północno-zachodnim kierunku stok Twardej Kopy opada do Chudej Przełączki (1850 m). Od Twardej Kopy odchodzą trzy grzędy:

• we wschodnim kierunku grzęda podcięta stromymi ściankami nad Doliną Mułową – jej przedłużeniem jest północna morena Mułowego Kotła,
• w północnym kierunku bardzo niepozorna grzęda zakończona Kazalnicą Miętusią,
• w zachodnim kierunku ledwo rozróżnialna wypukłość, niżej przechodząca w wyraźną grań zakończoną Lodową Basztą.

Dawniej cała północno-wschodnia grań Ciemniaka wraz z Twardą Kopą była wypasana i wchodziła w skład Hali Upłaz. Jej trawiasty, wschodni stok górale nazwali Twardym Upłazem, gdyż przykryty jest twardymi, granitowymi skałami, podczas gdy cała grań poniżej zbudowana jest z miękkich skał osadowych. Na granitach rośnie typowy dla tego typu podłoża zespół roślinny – niska murawa z sitem skuciną, który już w połowie lata wybarwia stoki na czerwonawy kolor. Trawiaste są całe stoki Twardej Kopy, z wyjątkiem urwistych ścianek opadających do Lodowego Żlebu.

Źródło: wikipedia.pl