Jaskinia Smocza Jama w Wąwozie Kraków

Jaskinia znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego, na którego teren wstęp jest płatny.

Źródło: Szewczykowie R.I., Jaskinie. Polska, Czechy, Słowacja., Carta Blanca 2009

Jaskinia była znana góralom od dawna. Pierwsza wzmianka o niej znalazła się w niemieckim przewodniku Karla Konbenheyera ?Die Hohe Tatra" (pierwsze wydanie 1876 r.). Autorem opisu jaskini w języku polskim był geolog, archeolog i speleolog Godfryd Ossowski (?Jaskinie gór naszych i wypadki osiągnięte z ich badań", w ?Pamiętnikach Towarzystwa Tatrzańskiego", 1882 r.).

Niezwykła uroda Wąwozu Kraków już w XIX w. przyciągała wielu turystów. Przewodnicy tatrzańscy od kilkudziesięciu lat prowadzą wycieczki do wąwozu i Smoczej Jamy.

 Nazwa jaskini nawiązuje do legendarnej Smoczej Jamy u podnóża Wawelu. Historia jaskini związana jest z powstaniem Wąwozu Kraków, który wymyła płynąca woda. Sama jaskinia nie jest imponująca - niegdyś nad większymi fragmentami wąwozu był skalny strop, który runął. Warto ją jednak zobaczyć podczas wycieczki wąwozem, tylko w części udostępnionym turystom ze względu na ochronę unikatowej przyrody.

W Dolinie Kościeliskiej z Polany Pisanej (za drugim mostkiem) skręca się w lewo i po przejściu 250 m leśną ścieżką dociera się do wylotu wąwozu. Tajemniczy świat wapiennych skał, które zdają się napierać na przechodniów, wywołuje nieco przytłaczające wrażenie - chyba z tego względu ?zaniepokojeni" turyści podpierają skalne ściany licznymi gałęziami i patykami. Podczas wędrówki krętą gardzielą zewsząd otaczają przybyszy ciemne i wilgotne wapienie pożłobione przez kras, pokryte nalotem mchów i porostów.

Bezpośrednio po intensywnych opadach atmosferycznych dnem Wąwozu Kraków płynie wartki, ale krótkotrwały potok.

Po kwadransie od wejścia do wąwozu dochodzi się pod skalną perć z przystawioną drabiną, po której należy się wspiąć do Smoczej Jamy. Jaskinia przebija ścianę turni Ratusz na wylot. Śliska ścieżka przez jaskinię, ubezpieczona poręczą z łańcucha, wspina się stromo pod górę. Tuż za pierwszym zakrętem gaśnie światło słoneczne i przez krótką chwilę wędruje się w mroku. Po wyjściu z jaskini szlak odbija w prawo ku Polanie Pisanej.

W przypadku braku własnego źródła światła lepiej jest obejść jaskinię przepaścistym, ale ubezpieczonym szlakiem wytyczonym w 1967 r. Na wielkiej skale wiszącej nad głowami można wypatrzeć pomurnika - ciekawie ubarwionego, rzadkiego ptaka górskiego.

Za Smoczą Jamą warto podejść do małej kotlinki u stóp turni Ratusz (około 40 m wyżej). Z tego miejsca w 1850 r. Wincenty Pol oglądał niezwykłą burzę, którą opisał w utworze ?Z burzy górskiej".

Źródło: Szewczykowie R.I., Jaskinie. Polska, Czechy, Słowacja., Carta Blanca 2009