Schronisko PTTK „Trzy Korony”

Schronisko wybudowane zostało w latach 1929-1930 według projektu inż. arch. Jana Biasiona, dyrektora pierwszej polskiej szkoły budowlanej w Katowicach. Nosiło nazwę „Schronisko Śląskie” lub „Śląski Dom”, ponieważ jego właścicielem była Komisja Turystyki autonomicznego Województwa Śląskiego. Do 1939 służyło jako schronisko oraz dom kolonijny dla młodzieży śląskiej. Miało w nim swoje pokoje również Polskie Towarzystwo Tatrzańskie. W czasie II wojny światowej Niemcy wykorzystywali je jako strażnicę graniczną, taką też funkcję pełniło bezpośrednio po wojnie. Od 1962 służyło jako dom wypoczynkowy dla żołnierzy WOP. W 1965 zostało przekazane Polskiemu Towarzystwu Turystyczno-Krajoznawczemu. Dysponował nim Oddział PTTK w Nowej Hucie, który z pomocą Huty im. Lenina przystosował obiekt do obsługi turnusów wczasowych dla pracowników huty, przeznaczając pewną liczbę miejsc noclegowych dla turystów indywidualnych. W 1973 schronisko przejęte zostało przez Okręgowe Zrzeszenie Gospodarki Turystycznej PTTK z Nowego Targu, które dokonało jego gruntownej modernizacji. Budynek posiadał wówczas 84 miejsca noclegowe w 20 pokojach od 2- do 6-osobowych oraz 2 salki rekreacyjne.

Przeprowadzony ostatnio gruntowny remont budynku obejmował między innymi zmianę systemu ogrzewania, ocieplenie ścian, wymianę okien, wyposażenia pokoi a także remonty łazienek.

Źródło: wikipedia.pl