Park Dolny w Szczawnicy
Park Dolny w Szczawnicy – park w centrum Szczawnicy po północnej stronie ulicy Głównej, u podnóża góry Bryjarki, ograniczony ulicami: Park Dolny i Aleją Parkową, graniczący z dzielnicą Szczawnicy Miedziusie.
Park został utworzony w latach 1861–1868. Jego powstanie związane było z planami zagospodarowania znajdujących się tu źródeł: „Szymona”, „Anieli” i „Heleny”. Józef Szalay wydzierżawił 20 stycznia 1860
roku na okres 50 lat 17,5 morgi gruntu Spółce Zdrojowisk Krajowych, pod warunkiem założenia przez nią Zakładu Kąpielowego. Już w 1860 roku wybudowano szereg drewnianych obiektów, a źródła ujęto w kamienne cembrowiny. Po wygaśnięciu umowy dzierżawy w 1910 roku Dolny Zakład stał się własnością Adama Stadnickiego.
W 1889 roku uruchomiono Zakład Wodoleczniczy dra Józefa Kołączkowskiego na Miedziusiu, zwany „Hydropatią”, obecnie willa Maria.
W 2012 roku przeprowadzono generalną rewitalizację parku.
Źródło: wikipedia.pl
