Mała Czantoria (864 m n.p.m.)

Mała Czantoria (866 m n.p.m.) – szczyt w głównym grzbiecie Pasma Czantorii w Beskidzie Śląskim, niecałe 3 km na północny zachód od Wielkiej Czantorii. Pierwszy, licząc od północy, "beskidzki" szczyt w wododziale Wisły i Odry.

Góra o stromych stokach, zbudowana jest z gruboławicowych, krzemienistych piaskowców należących do tzw. płaszczowiny godulskiej. Pokryta jest w większości bukowo-świerkowymi lasami, jedynie w partiach przyszczytowych istnieje kilka większych polan. Polany te, wraz z polanami na Wielkiej Czantorii, były niegdyś żywym ośrodkiem szałaśnictwa. Obecnie jedynie okazjonalnie wypasane są tu latem niewielkie stadka owiec.

Z polany okrywającej spłaszczenie szczytowe roztacza się widok ku zachodowi i północy. Widoczne jest Pogórze Cieszyńskie od Cieszyna po Skoczów, a przy dobrej pogodzie na północy – Jezioro Goczałkowickie, odległe stąd w linii prostej o 24 km.

Tuż pod szczytem, od strony zachodniej, przebiegają szlaki turystyczne:

• szlak turystyczny zielony – do Goleszowa PKP (2:30 h) przez Tuł (1 h)
• szlak turystyczny zielony – na Wielką Czantorię (1 h)
• szlak turystyczny żółty – do Ustronia Zdroju PKP (1:30 h)

Południowymi stokami Małej Czantorii, dość nisko, biegną czeskie znaki z Trzyńca do rozdroża pod Wielką Czantorią.

Do nazwy szczytu nawiązywało schronisko turystyczne pod Małą Czantorią, istniejące od lat 20. XX wieku do 1984 na północno-wschodnich stokach.

Źródło: wikipedia.pl