Orłowa (813 m n. p. m.)

Orłowa (813 m n.p.m.) to góra w Beskidzie Śląskim, w północnej części Pasma Równicy, między Świniarką na południowym wschodzie a Beskidkiem na północnym zachodzie, oddzieloną od niego przełęczą Beskidek (664 m). Ma 4 wierzchołki, w kolejności od zachodu na wschód 745, 768, 813 i 808 m i kształt potężnego rogalika zwróconego rogami ku południu. Kulminacja znajduje się w środku owego rogalika, w grzbiecie głównym pasma. Na północny zachód od wierzchołka 768 m odbiega boczny grzbiet ze szczytem Palenicy i przełączką Przełącz. Stoki południowe opadają do potoku Dobka, północne do potoku Wielki Suchy, północno-wschodnie do potoku Leśnica i wcina się w nie dolinka potoku Bzowy.

Wzdłuż wewnętrznego łuku sierpowatego grzbietu ciągną się widokowe polany z rozrzuconymi zabudowaniami osiedla Orłowa. Dawniej na polanach tych znajdował się jeden z największych ustrońskich szałasów, jednak Ludomir Sawicki, prowadząc badania dotyczące szałaśnictwa na Śląsku Cieszyńskim w 1913 r. zanotował go już jako od dawna nieistniejący. Drugi szałas istniał na południowo-wschodnim stoku Orłowej. Sawicki zapisał wówczas, że 10 wspólników z Brennej wypasało na nim 232 owce i 12 krów.

Grzbietem Orłowej biegnie granica między miejscowościami Brenna i Ustroń. Z polany szczytowej na Orłowej rozciąga się ładny widok na Równicę, Ustroń i Wisłę oraz otaczające je góry, od Wielkiej Czantorii na zachodzie przez Stożek po wał Baraniej Góry na południowym wschodzie. Na polanie poniżej szczytu znajdowało się prywatne schronisko górskie – Chata na Orłowej.

Źródło: wikipedia.pl