Uzdrowisko Żegiestów-Zdrój

Profil leczniczy uzdrowiska to: ortopedia, reumatologia, laryngologia, pulmonologia, gastroenterologia, diabetologia, otyłość, osteoporoza, nefrologia i urologia. Leczy się tu: choroby układu pokarmowego, moczowego i oddechowego oraz schorzenia narządu ruchu.
Żegiestowskie wody to szczawy nasycone naturalnym wolnym dwutlenkiem węgla. Dzięki kwasowemu odczynowi, wody są bogate w magnez, wapń, brom, jod i żelazo. Zalecane, przede wszystkim do picia i inhalacji, rzadziej do kąpieli.

W Żegiestowie-Zdroju eksploatowane są źródła:

• Anna, szczawa wodorowęglanowo-wapniowo-magnezowa, żelazista, o stopniu zmineralizowania 0,25%
• Zofia II, której ujęcie znajduje się na terenie sanatorium Wiktor na Łopacie Polskiej. Zofia II to szczawa wodorowęglanowo-magnezowo-sodowo-wapniowa, zmineralizowana w stopniu 0,35%.

W Żegiestowie są też nieeksploatowane źródła:

• Andrzej, szczawa wodorowęglanowo-magnezowa, żelazista, o stopniu zmineralizowania 1,01%
• Żegiestów II, szczawa wodorowęglanowo – magnezowo – sodowa, bromowa, o stopniu zmineralizowania 1,3%.

Źródło: polska.travel / visitmalopolska.pl

Początki Żegiestowa sięgają dnia 26 lipca 1575 r., a karierę zdroju miasteczko rozpoczęło w 1846 roku w czasie badań Jakuba Ignacego Medweckiego nad wodami leczniczymi w rejonie Muszyny. Pocztą pantoflową, poszukiwacz źródeł, uzyskał informacje o wodach leczących w okolicy Szczawnego Potoku. Znalazł i urządził uzdrowisko z łazienkami, domami gościnnymi i parkiem z alejkami różanymi i oświetleniem naftowym. Dom zdrojowy z pijalnią wód, stał się miejscem spotkań towarzyskich. Okres międzywojenny dał Żegiestowowi taką popularność, że pojawiały się ogłoszenia w prasie, zabraniające przyjazdu bez rezerwacji miejsca. Gwar kuracjuszy w sanatorium Wiktor, domu zdrojowym i luksusowych willach przerwała wojna i czasy FWP.

Źródło: polska.travel / visitmalopolska.pl