Skocznia narciarska "Orlinek"

Pierwsza skocznia narciarska w Karpaczu powstała w 1912 roku i nosiła nazwę Schneekoppenschanze. W czasie swojego istnienia była dwukrotnie powiększana, jej ostatni rekord ustanowił Niemiec Karl-Heinz Breiter w 1938 roku, osiągając 45,5 metra. Po zakończeniu działań wojennych na pobliskim terenie została zbudowana, pod kierownictwem Stanisława Marusarza, nowa skocznia, której nazwa „Orlinek” odwoływała się do istniejącej w Karpaczu w latach 1945-1946 Szkoły Orląt. Obiekt ten istniał do roku 1962, kiedy to wieża najazdowa zawaliła się wskutek wichury. Skocznia została odbudowana w roku 1978. Powstał wtedy zupełnie nowy najazd o metalowej konstrukcji, ponadto punkt konstrukcyjny od tej pory usytuowany był na 73. metrze. W roku 2000, w związku z zaplanowanymi na kolejny rok mistrzostwami świata juniorów w narciarstwie klasycznym, Orlinek został gruntownie zmodernizowany. Skocznia została powiększona do obecnych parametrów, ponadto zamontowana została winda dla zawodników i nowe stanowiska dla sędziów.

Na przełomie stycznia i lutego 2001 roku skocznia Orlinek była areną zmagań najlepszych młodych skoczków i kombinatorów norweskich. W rozegranym 1 lutego konkursie drużynowym skoków zwyciężyła reprezentacja Finlandii, pokonując Austriaków i Niemców. Dwa dni później odbyła się rywalizacja indywidualna w której triumfował Veli-Matti Lindström przed Manuelem Fettnerem i Florianem Lieglem.

Od czasu ostatniej przebudowy skocznia często gościła zawodników startujących w Pucharze Kontynentalnym w kombinacji norweskiej (ostatni raz w sezonie 2009/2010), w 2004 roku na Orlinku odbyły się mistrzostwa Polski w skokach narciarskich, podczas których Adam Małysz uzyskał rekordową odległość – 94,5 metra. Od sezonu 2009/2010 na skoczni nie odbyły się żadne zawody. W roku 2011 zlikwidowana została sekcja skoków narciarskich klubu sportowego w Karpaczu, co oddaliło możliwość zmiany tego stanu rzeczy.

W sezonie letnim wieża skoczni wykorzystywana jest jako centrum sportów ekstremalnych (skoki na bungee, zjazdy na linie) i punkt widokowy, natomiast zeskok, zalany w dolnej części, niszczeje.

Źródło: wikipedia.pl