Źródła Elżbiety w Złotym Potoku

Początek doliny Wiercicy to okolice Ostrężnika, jednak tamtejsze źródło ma charakter okresowy. Kompleks źródliskowy Zygmunta i Elżbiety znajdujący się w Rezerwacie Parkowe, w odległości około1,5 km od Ostręznika, ma wypływ wody o stałym charakterze. Jest to największy system wywierzyskowy (typ źródła o silnym wypływie) na obszarze zlewni Wiercicy. Wywierzyska wyrzucają tu około 30 litrów wody na sekundę.

Wypływające z kilkunastu szczelin potoki są dodatkowo zasilanie licznymi źródłami. Źródła mają charakter szczelinowo-krasowy. Określane jako źródła spływowe, związane wyłącznie z wapieniami skalistymi.

Nazwę źródłom nadał Zygmunt Krasiński na cześć swego syna Zygmunta. Niedaleko, jakieś 200 m na południowy zachód, biją Źródła Elżbiety, mniej efektowne, nazwane imieniem żony poety i jego przedwcześnie zmarłej córki.

Źródło Elżbiety ma dno kamieniste i jest nieznacznie głębsze. Żyje tu maleńki ślimak – Źródlarka Karpacka. Jest to relikt polodowcowy.

W miejscu połączenia wód z obu tych źródeł rzeka Wiercica stanowi ciek o szerokości 10 metrów, a jej głębokość miejscami osiąga 2 metry.

Woda z tych źródeł jest bardzo czysta i najlepszej jakości ma klasę I a. Woda ma temp temperaturę 9-11 stopni. Wskaźnikiem czystości jest występujący tutaj relikt epoki lodowcowej – Kiełż Zdrojowy i ślimak Źródlarka Karpacka. Woda ze źródeł nadaje się do picia. Wielu turystów przybywa tu z pojemnikami, aby zaczerpnąć jurajskiej wody.

Źódło: peuk.fiiz.pl