Ostoja Złotopotocka

Ostoja Złotopotocka to jeden z najcenniejszych przyrodniczo obszarów Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Leżąca w górnej Dolinie Wiercicy, obejmuje bogaty mozaikowy krajobraz z licznymi formami krasowymi, naturalnymi siedliskami leśnymi i unikalną fauną. Znajduje się na terenie Parku Krajobrazowego Orlich Gniazd i obejmuje cztery rezerwaty przyrody: Kaliszak, Ostrężnik, Parkowe i Bukowa Kępa.

Unikalne siedliska i zróżnicowana flora

W Ostoi Złotopotockiej rozwinęły się liczne siedliska charakterystyczne dla Jury. Występują tu buczyny, grądy, bory sosnowe i jodłowe, a także murawy kserotermiczne, łąki i torfowiska. W rezerwacie „Kaliszak” zachował się fragment jodłowego boru mieszanego – wyjątkowo rzadkiego dla tego regionu. Duże znaczenie mają też zespoły roślinności naskalnej rosnące na wapiennych ostańcach.

Rzadkie gatunki zwierząt

Obszar Ostoi jest domem dla wielu zagrożonych gatunków zwierząt. Szczególnie cenna jest populacja nietoperzy zasiedlających tutejsze jaskinie – m.in. podkowca małego, mopka, nocka Bechsteina, nocka dużego i innych. W wodach Wiercicy spotkać można rzadkie gatunki ryb, jak minóg strumieniowy i głowacz białopłetwy. Tereny te są również ważnym siedliskiem wielu gatunków ptaków.

Wapienne formacje i bogata przyroda nieożywiona

Ukształtowanie terenu Ostoi to typowy dla Jury krajobraz z ostańcami, jaskiniami, lejami krasowymi i wywierzyskami. Tworzą one nie tylko atrakcyjne widokowo pejzaże, ale także ważne ekosystemy wspierające unikalną faunę i florę. Przez swój geologiczny i biologiczny charakter Ostoja Złotopotocka jest jednym z filarów planowanego od lat Jurajskiego Parku Narodowego